Patrick Djivas (İtalya’da bir Fransız)

1970’ler İtalyan grupları sayılırken ilk akla gelenler, Banco Del Mutuo Soccorso, Le Orme, Premiata Forneria Marconi, Area, Osanna gibi gruplardır. 1970’ler İtalya’sında yayılan rock müziğe sanatsal bakış, günümüzde pek popüler olmasa da hala yaratıcılık anlamında tazeliğini korur. Ve o ilk dönem bu ilk akla gelen gruplardan ikisinde (ilkinde kurucu üye) İtalyan olmayan bir isim göze çarpar.

Patrick Djivas

23 Mayıs 1947’de Fransa’nın Cannes şehrinde dünyaya gelir.
Tam adıyla Yan Patrick Érard Djivas, 1960’lı yıllarda müziğe başlaması ile ilgili şunları söylüyor;
‘1964’te Beatles’ın zorba gelişiyle birlikte gitar, tüm erkeklerin favori arkadaşı ve suç ortağı oldu. Okulda, benim sınıfımda, 30 kişilik sınıfın 28’i gitar çalan öğrenciden oluşuyordu. Çoğunlukla kızları etkilemek için yapıldı, bu yüzden açıkçası ilk girenlerden biri ben oldum. Ama benim için bir oyun olarak başlayan şey kısa sürede hayatımın nedeni oldu. Sadece iki yıl sonra kendimi profesyonel olarak çalarken olarak buldum’ ve devam ediyor; ‘Basa geçişim 1969 yılında bir Fransız ritim ve blues grubu olan “Joyce and the Jokers” ile çalarken gerçekleşti. Amerika üslerinde çalmak için Almanya’ya gitmemiz gerekiyordu ama basçı hepatite yakalandı. Frankfurt’ta olduğumuzu ve ertesi gün işe başlamamız gerektiğini hatırlıyorum.’
‘İskoçya’dan gelen basçıyı havaalanına götürdük, sonra şehrin her yerinde bir yedek aramaya koyulduk. Açıkçası kimse bulunamadı, gitarsız çalmak bassız olmaktan daha iyi olduğu için bütün geceyi yeni enstrümanımla parçalarımızı prova ederek geçirdim. Ertesi gün bir basçı olarak ilk çıkışımı yaptım. Gitar çalan bir köpek olduğu için mi yoksa İskoç basçımız o kadar iyi olmadığı için mi bilmiyorum ama ritmimin yardımıyla grup daha iyi hale geldi. Basçı geri döndüğünde, rock’n roll’un sert kanunu sonunda onu devirdi. Grubun resmi basçısı oldum. Hayatım değişmişti: Enstrümanımı, ritim ve armoni, güç ve tatlılık arasındaki “trait d’union”u aynı klavyede bulmuştum. Ayrıca Duke Ellington “Orkestranın değeri basçısının değeridir” demiyor muydu? Duke’ün sözü müziği kadar altın değerindeydi.

Aynı yıl aynı zamanda İtalya’ya geçer ve müziğe orada devam eder. 1 yıl sonra Demetrio Stratos, Giulio Capiozzo ve Gaetano Leandro ile birlikte Gli Area’yı kurar. Area; dönemin bir çok grubunun yapamadığını yapar, entik tınıları, elektronik öğeleri, dönemin progresif rock’ı ve serbest caz’ı mükemmel bir şekilde birleştirirler. Aynı yıl, Nucleus ve Gentle Giant’ın verdikleri konserlere grup olarak katılırlar. Ertesi yıl, 1972’de ‘Arbeit Macht Frei’ albümünü çıkarırlar. Area grubu ile Djivas’ın aklında kalanlar şöyledir;
‘Area’nın ilk gitaristi, absürt ama ilahi bir şekilde çalan Johnny Lambizzi ile oldu. Bana bugün hala kullandığım birkaç egzersiz öğretmişti. Tekniğim için gerçek bir keşif oldu. Johnny ile Area kaydı olmadığı için çok üzgünüm.’

Bir yıl sonra Djivas, Area grubundan ayrılır, Premiata Forneria Marconi grubuna geçerek ayrılan Giorgio Piazza’nın boşluğunu doldurur. Aynı yıl ingilizce yayımlanan ‘Photos of Ghosts’ albümünde yoktur ancak grubun kadrosuna geçmiştir ve 1974’deki bir sonraki albümü ‘L’isola Di Niente’de yer alır. Aynı yıl Premiata Forneria Marconi grubuyla İngiltere’ye ve ABD’ye gider.

O dönem Weather Report grubundan, bir bas gitar efsanesi Jaco Pastorius ile tanışır ve arkadaşlık kurar.

‘Alta loma 5 till 9’

‘Jaco ile olan da temel bir toplantıydı. Sunset Bulvarı’nın Alta Loma denilen bir dikine yerleştirilmiş, Los Angeles’taki Sunset Marquis adlı neredeyse sadece müzisyenlerin uğrak yeri olan bir otelde buluştuk. ‘Alta Loma 5 Till 9’ parçamız, o otelde öğleden sonra beşten ertesi sabah dokuza kadar olanlardan geliyor, bunun yerine 9’dan 5’e bir çalışanın hayatından bahseden 9’dan 5’e kadar. Jaco ile tanıştı, hayatının en güzel anındaydı. Weather Report’a yeni girmişti ve kulağa canavar gibi geliyordu. Her zaman söylediği gibi, saatlerce birbirimize bakarak, “kıçımızı yırtarak” çaldık. Odamda iki bas bağlayabilmek için benim bir trabiccolom ile küçük bir mavi amfi üzerinde. Bir basçının Pastorius ile çalma arzusunu söylememe gerek yok!
Ancak ilk günlerden sonra, tüm zamanların en büyük basçısının önümde olması daha az önemli hale geldi, çünkü Jaco benim arkadaşım olmuştu.

Hep konuşurdu. Bazen bir seanstan veya konserden sonra sabah dörtte otele geri döner ve kapımı çalardı.
Bana derdi ki:
Ama uyumak istemiyorsun, müzisyenlerin konuşmak için çok az zamanları var!
Spora, küçük felsefeye((Jaco’nun sevdiği gün batımları), geç saatlere kadar, uyumaya gidene kadar. Her gün daha çok üzülüyorduk.’

Patrick Djivas, Premiata Forneria Marconi ile birlikte dünyanın dört bir yanında konserlere gider. Ancak Djivas, bunların haricinde TV, sinema ve tiyatro için müzik yapımcılığı da yapar. Grubun davulcusu Franz Di Cioccio ile birlikte kurdukları Aereostella’yı ortaya çıkartır. Glauco Mauri tiyatrosunun müzikleri (‘Don Giovanni’ ve ‘Riccardo II’) ve ’50 Pelé’ (büyük Brezilyalı futbolcunun 50. yıldönümü için eğlence) gibi çalışmaları yapar.

Premiata Forneria Marconi, 2000’li yıllardan 2015 yılına kadar üçlü (Patrick Djivas, Franz Di Cioccio ve Franco Mussida ) bir grup olarak görülür. Franco Mussida 29 Nisan 2015’te Roma’daki Teatro Olimpico’daki konserde müziğe veda ettiğini açıklamasıyla Patrick Djivas, Franz Di Cioccio ile yalnız grupta iki kişi kalırlar.

Patrick Djivas, bugün ise 75. yaşını kutluyor.

Not : 2020’de Patrick Djivas’ın detaylı bir biyografisi kitap olarak hazırlanır. Kitapta yer alan isimler ise şöyledir.
Greg Lake, Alvin Lee, Ian Anderson, Peter Hammill, Jaco Pastorius, Joe Zawinul, Joni Mitchell, Franck Zappa, Alberto Radius, Lucio Dalla, Demetrio Stratos, Fabrizio de André, Paolo Conte, Franz Di Cioccio, Léo Fender.