Göçmen Figürü
Yirmi birinci yüzyıl göçmenin yüzyılı olacak.
Yüzyıl başında daha önce görülmemiş sayıda bölgesel ve uluslararası göçmen kayıtlara geçti.
Bugün dünyada 1 milyardan fazla göçmen bulunuyor.
Göçmen, doğası gereği hareketli olmasına rağmen, bir tür durağanlıkla tarif edilmeye yatkındır.
Hareketlerinden ziyade, şu an bulundukları nokta üzerinden tanımlanırlar.
Üstelik bu tanıma dahil bile olamazlar çoğu zaman; özne değil, nesnelerdir: Birilerinin bakış açısından buradan oraya gitmişlerdir, diğerlerinin bakış açısından da oradan buraya gelmişlerdir.
Her ikisine göre de göçmen “başarısız bir yurttaş”tır.
Thomas Nail ‘Göçmen Figürü’nde, bu toplumsal kimliği durağınlıkla değil, devinimle tarif ediyor.
Kimsenin göçmen doğmadığını, göçmen olunduğunu belirterek bir siyasi özne olarak gördüğü göçmenin felsefi tarihini yazıyor.
Ufuk açıcı bir kavramsal çerçeve çizerek cadı avlarından Zapatistalara, toprak parsellemeleri sonucu yersiz yurtsuz kalanlardan barbarlara ve göçmen proletaryaya uzanan bir yelpazede göçmen figürünü bölgesel, siyasi, hukuki ve iktisadi açıdan irdeliyor.
Nail, tarih dışında kalanın kapsamlı bir tarihyazımını yapmaya çalışmak yerine Batı tarihindeki devletlerin ve vatandaşların tarihinde saklı kalmış önemli toplumsal göçmen oluşumlarının sosyal kinetik bir yorumunu sunuyor.
Kitaptan bir alıntı:
“Kimileri için yer değiştirmek sadece geçici bir ihraçtır; yeni fırsatlar, dinlence ve kâr elde etmek demektir. Bazıları içinse bu hareket tehlikeli ve zorakidir, onların ihraçları çok daha ciddi ve kalıcıdır. Günümüzde çoğu insan göç yelpazesinin ‘elverişsizlik’ ile ‘acizlik’ kutupları arasında bir noktaya düşer. Ancak bu yelpazede yer alan bütün göçmenlerin ortak bir noktası vardır: hareketlilik sonucunda her birinin bölgesel, siyasi, hukuki ya da iktisadi statülerini kaybetmiş olmaları.”
- Thomas Nail – Göçmen Figürü
- Çeviren : Dılşa Ritsa Eşli
- Yayınevi : İletişim Yayınları
