Bira Nasıl Muhafaza Edilir

Bira genç yaşta tüketilmesi gereken bir üründür; aslında içecek piyasaya sürüldüğünde olgunlaşma dönemini, yani organoleptik özelliklerinin arıtılma sürecini tamamlamıştır.

Üretimden yaklaşık bir buçuk yıl sonra çoğu bira, uzun süreli depolamayla katlanarak artan bir bozulma süreciyle birlikte kalitelerinde gözle görülür bir bozulma yaşamaya başlar. Biranın aynı çevresel koruma koşulları altında evrimleşme süresi, özellikle yapısı, alkol içeriği ve acılığı gibi kimyasal bileşim özelliklerinin bir fonksiyonudur. Genellikle TAV değeri yüksek ve gövdesi iyi olan biralar, Weizen’ler gibi birkaç yıl saklanabilir; İngiliz biraları ise mümkün olan en kısa sürede tüketilmelidir.

Biranın tadını en iyi şekilde çıkarmak için maksimum saklama sürelerine ilişkin geçerli bir gösterge, yasa gereği etikette belirtilen ‘Minimum raf ömrü’ ile gösterilir. Genellikle yalnızca ay ve yıl olarak belirtilen bu tarih, üreticinin içeceğin organoleptik özelliklerinin değişmeyeceğini garanti ettiği süreyi belirtir. Bu tarihin ötesinde bira bozulmaya başlayacaktır (üzerinde “son kullanma tarihi” bulunan gıdalarda olanın aksine, bunun tüketici sağlığı açısından olumsuz bir sonucu olmasa bile).

Depolama yöntemleri konusunda biranın sıcaklık değişimlerinden, ışık ve oksijene maruz kalmaktan olumsuz etkilendiği göz önünde bulundurulmalıdır. Kapları saklamak için en uygun yer aşağıdaki gibi olmalıdır :

Tazelik : ideal maksimum saklama sıcaklığı dipte fermente edilmiş biralar için 10 °C, biralar için 16 °C’dir;

Temiz : Özellikle ürünü etkileyebilecek hoş olmayan kokuların varlığından kaçının;

Karanlık : Işık, şerbetçiotu tarafından sağlanan aromatik bileşikler üzerinde etkili olur, bunları bozar ve kötü tat oluşturacak şekilde dönüştürür. Şişelenmiş biralar için kahverengi cam iyi bir koruma sağlarken, yeşil veya şeffaf camdan kaçınılmalıdır. Fıçı ve konserve biralar mükemmel şekilde korunur.

Isı yalıtımlı : ürüne zarar veren ani sıcaklık değişikliklerinden kaçının. Taşıma ve taşıma işlemleri sırasında bu hususa özellikle dikkat edilmelidir.

Endüstriyel bir bira genellikle ambalajlamadan önce filtreleme işleminden geçer, bu da onu berrak hale getirir ve her şeyden önce hala süspansiyonda bulunan maya hücrelerinin çoğunu ortadan kaldırır, ayrıca paketlemeden sonra, birayı etkili bir şekilde sterilize eden ve üründeki olası son canlı organizmaları bile ortadan kaldıran pastörizasyon gerçekleşir. Bu iki işlem birayı stabilize ederek optimum saklama koşullarından daha azına karşı daha dayanıklı hale getirir.

Ancak bu temel kuralların bazı istisnaları da vardır. Belçika Trappist biraları ve İngiliz Arpa Şarapları 2 ila 5 yıl yıllandırılacak şekilde tasarlanırken, mantarla şişelenmiş Lambics ve Imperial Stouts yirmi yıla kadar saklanabilir.

Şişe ve teneke kutu gibi küçük kaplar açıldıktan sonra içeriğinin oksitlenmesini önlemek için uzun süre saklanmamalıdır. Aslında oksijenin tat-koku bileşenleri üzerinde zararlı bir etkisi vardır; ayrıca hızlı gaz giderme meydana gelir. Fıçılar, kesinlikle hoş kokulu bir ürüne izin vermenin yanı sıra, biranın orijinal özelliklerini en iyi şekilde koruyarak optimum ışık ve basınç koşullarında saklanmasına da olanak tanır. Ancak içeceğin aromasının ve tadının bozulmaması için içeriğin tamamının 3 – 5 gün içerisinde tüketilmesi iyi bir fikirdir.