Mondo Drag – Through The Hourglass

Kaliforniya’lı grup Mondo Drag ‘Through The Hourglass’ adlı yeni albümünü 15 Eylül’de yayımlıyor.

Grubun bandcamp hesabındaki tanıtım yazısından ;

Son Mondo Drag albümünün çıkışından bu yana neredeyse sekiz yıl geçti. O zamanlar, Bay Area psych-prog grubu ABD ve Avrupa’yı gezdi, büyük festivallerde sahne aldı ve -bir kez daha- ritim bölümlerini yeniden düzenledi. Ancak grubun neredeyse yirmi yıllık varlığı bağlamında, bu dönem en gergin dönem olabilir. Vokalist ve klavyeci John Gamiño, arkadaşlarını ve aile üyelerini kaybetti. Bu arada, insanlık küresel bir salgının sancılarını çekti.

“Karanlık bir bölümdü” diye hatırlıyor. “Şahsen pek çok şey yaşıyordum – çok fazla ölüm, aile üyesi kaybı ve keder vardı. Ayrıca grup aktif değildi. Zaman benden uzaklaşıyormuş gibi hissettim. Fırsatlarımı boşa harcıyormuşum gibi hissettim. Hikayeme olabildiğince fazla katılmadığımı hissettim.

Bu kayıp giden zaman hissi, Mondo Drag’ın yeni albümü Through the Hourglass’ın hakim teması. Gamiño, “Benim için Kum Saatinin İçinden gerçekten karantina/pandemi yıllarını kapsıyor” diyor. “Ama bizim için bundan birkaç yıl öncesini de içerecek şekilde, çünkü grup o zamanlar durgundu. Bununla yaşamak günlük hayatımızı gerçekten etkiledi. Yani albüm yansıtıcı. Zamana bakıyor – geçmiş, şimdiki zaman, gelecek.

Neyse ki, Mondo Drag yeniden doğmuş bu asık suratlı dönemden çıktı. 2018’de katılan basçı Conor Riley (eski adıyla San Diego psişik ekibi Astra’dan, şu anda Birth’ten) ve 2022’de katılan davulcu Jimmy Perez’den taze enerji alan Gamiño ve gitaristler Jake Sheley ve Nolan Girard, görünüşte amansız çekişme karşısında zafer kazandılar. zamanın geçişi.

Gamiño, “Astra, bizimle aynı fikirde olduğunu düşündüğümüz tek çağdaş gruptu” diyor. “Benzerlikleri gördük ve aynı havayı hissettik. Conor, 2018’de San Francisco’ya taşındı ve bir basçı aradığımızı duydu ve biz de temasa geçtik. Bizim için, ‘Astra’nın sentezleyicisi bizim için bas çalmak mı istiyor?’ gibiydi. Daha mükemmel birini düşünemezdik.”

Bu arada Perez, derin psişik prog bilgisi ve kusursuz beceri getiriyor. Gamiño, “O harika bir davulcu ve yapmaya çalıştığımız şeyi yapmamıza izin verdi,” diyor. “O ortaya çıkmadan önce, ‘Psych ve prog’u seven ve dinamik olarak çalabilen davulcular nerede?’ gibiydik. Sonunda metal davulcuları denedik ama sallayamadılar. Jimmy yapbozun son parçasıydı.”

Sonuç, bir yaşamı oluşturan saatler, günler ve yıllar -deneyimlerden bahsetmiyorum bile- üzerine göz kamaştırıcı ve çoğu zaman kederli bir düşüncedir. İki parçalı açıcı “Burning Daylight” melankoliyle için için için için için için için için için çok renkli ve halüsinasyonlu görüntüler bir girdap sunuyor. Gamiño, “Kaliforniya orman yangınları ve çaresizlik duygusuyla ilgili,” diye açıklıyor. “Karanlık lirizm ile bir tür yanıltıcı durumu ima etmesi amaçlanan iyimser müzik ile gerçekliğin ezici umutsuzluğunun üstesinden gelmek için kendi yanılgımızı seçmek arasında bir yan yana var.”

On bir dakikalık en önemli parça “Passages”, yüce gitar melodileri, kapsamlı org süslemeleri ve parmakla seçilmiş bir outro ile süslenmiş, genişleyen bir prog-rock macerasıdır. Ancak tematik olarak en ağır şarkı, adını benzer bir Katalan romanından alan hüzünlü ve hipnotize edici “Baharda Ölüm” olabilir.

Gamiño, “Romanda, insanlar ölmeden önce açılmış ağaçların içine yerleştiriliyor ve ruhlarının kaçmasını önlemek için ağızları betonla dolduruluyor” diye açıklıyor. “Şarkı, silah şiddeti, bağımlılık ve akıl sağlığı nedeniyle hayatını kaybeden tanıdığım üç kişi hakkında. Bu, onların ruhlarını şarkı formunda pekiştirme yöntemim.”

Mondo Drag hayranları, sert gerçekliğin edebi gerçeküstücülükle bu karışımına şaşırmış olabilir, ancak bu, son birkaç yılın Mondo Drag’ı ve özellikle Gamiño’yu nasıl etkilediğinin mükemmel bir örneğidir. “Önceki albümlerimizin tümünde, lirik içerik daha saykodelik ve ortada,” diye kabul ediyor. “Bu şimdiye kadar yaptığım en kişisel şey, bu yüzden bu konuda kesinlikle savunmasız hissediyorum.”

Kum Saatinin İçinden başlığı, uzun soluklu pembe dizi Days of Our Lives’ın açılışından geliyor. Gündüz televizyonu tercihinden çok Gamiño’nun son albümden bu yana geçen rahmetli annesiyle olan bağlantısından ilham alıyor. “Her gün büyürken Days of Our Lives’ı izlerdim” diye açıklıyor. “Şarkı, tema şarkısının bir tür yeniden yorumu, ancak muhtemelen kimsenin onu yakalayamayacağı kadar farklı. Artık yaşlandığıma göre, bu küçük Paskalya yumurtalarını şarkılara kendim ve arşivleme amacıyla, hatıralar için koymayı seviyorum.

Kum Saati Yoluyla, San Francisco’daki El Studio’da izlendi ve grubun hibrit bir analog-dijital kayıt stüdyosu olarak ikiye katlanan prova alanında on günlük ek kayıt yapıldı. Albümün mühendisliği ve miksajı, uzay-punk ana dayanakları Pins Of Light’ın davulcusu Phil Becker tarafından yapıldı. Gamiño, “Hala buradayız,” diyor. “Stüdyoda zanaatımız üzerinde çalışıyoruz ve becerilerimizi geliştiriyoruz. Şimdi yaşam döngümüzün bir sonraki aşaması için yeniden ortaya çıkıyoruz.”

John Gamiño / Vokal, Synth, Org, Piyano
Nolan Girard / Synth, Gitar
Jimmy Perez / Davul, Perküsyon
Conor Riley / Bas Gitar, Vokal
Jake Sheley / Gitar

1. Burning Daylight Pt. 1
2. Burning Daylight Pt. 2
3. Passages
4. Through The Hourglass
5. Death In Spring
6. Run