Rush ve Red Barchetta Parçası
Rush’ın 1980 yılında yayınlanan ‘Moving Pictures’ albümünde yer alan ‘Red Barchetta’.
Grubun davulcusu Neil Peart, 1973 yılında Richard Foster tarafından yazılan bir bilim kurgu hikayesinden esinlenilerek yazar. Albümün kayıtları sırasında Peart, yazar ile iletişim kurmak ister ancak ne adresine ne de telefonuna ulaşabilir. Albümün şarkı sözü sayfasında kısa bir ‘ilham alan’ notuyla yetinmek zorunda kalır.
Peart, Richard Foster ile yıllar sonra 2007’de biraraya gelir. Sonrasında Foster, kendi web sitesinde Rush’ın ‘Snakes & Arrows’ turunda Peart ile yaptıkları motosiklet yolculuğunun notlarını yayınlar.
Parçanın konusu ;
Bazı araçların bir ‘Motor Yasası’ tarafından yasaklandığı gelecekte geçen bir hikayedir. Hikayeni kahramanının amcası, artık yasa dışı olan bu araçlardan birini (kırmızı Barchetta) yaklaşık 50 yıldır çalışır durumda tutmuş ve Motor Yasası çıkmadan önce gizli bir kır evinde saklamıştır.
Kahramamız (anlatıcı) her Pazar günü, bu yere gizlice girer ve aracı alarak kırsalda gezintiye çıkarak ‘haftalık bir suç’ işler. Böyle bir sürüş sırasında, ‘Parıldayan alaşım hava arabası’ biçimindeki güvenlik güçleriyle karşılaşır. Anlatıcı çok dar olan tek şeritli bir köprüden geçene kadar fütüristik hava arabalarının kovalamacasıyla sonuçlanır. Şarkı, anlatıcının sağ salim amcasının çiftliğine dönmesiyle sona erer.
Italyanca’dan gelen sözcük tam anlamıyla ‘küçük tekne’ anlamına gelir. Barchetta, barca’nın (tekne veya zanaat) küçültülmüş şeklidir. Otomotiv endüstrisinde bu terim, herhangi bir çatısı olmayan iki kişilik bir araba için kullanılır.
My uncle has a country place
That no one knows about
He says it used to be a farm
Before the Motor Law
And on Sundays I elude the eyes
And hop the Turbine Freight
To far outside the Wire
Where my white-haired uncle waits
Jump to the ground
As the Turbo slows to cross the borderline
Run like the wind
As excitement shivers up and down my spine
Down in his barn
My uncle preserved for me an old machine
For fifty odd years
To keep it as new has been his dearest dream
I strip away the old debris
That hides a shining car
A brilliant red Barchetta
From a better vanished time
I fire up the willing engine
Responding with a roar
Tires spitting gravel
I commit my weekly crime
Wind
In my hair
Shifting and drifting
Mechanical music
Adrenaline surge
Well-weathered leather
Hot metal and oil
The scented country air
Sunlight on chrome
The blur of the landscape
Every nerve aware
Suddenly ahead of me
Across the mountainside
A gleaming alloy air car
Shoots towards me, two lanes wide
I spin around with shrieking tires
To run the deadly race
Go screaming through the valley
As another joins the chase
Drive like the wind
Straining the limits of machine and man
Laughing out loud with fear and hope
I’ve got a desperate plan
At the one-lane bridge
I leave the giants stranded at the riverside
Race back to the farm
To dream with my uncle at the fireside
