Geddy Lee’nin Favori Albümü

Rush efsanesinin bas gitarı Geddy Lee’nin için tüm zamanların en iyi albümü.

1968’de kurulan Rush, ilk albümlerini altı yıl sonra 1974’te Geddy Lee, Alex Lifeson ve davulcu John Rutsey ile yayınlayabilmistir.

Bu ilk albüm, 60’lı ve 70’lerin başından itibaren İngiliz rock ve ilerici rock gruplarından nasıl büyük ölçüde etkilendiklerini gösterir. Davulcu Neil Peart onlara katıldıktan sonra, grup kendi yollarını bulmaya başlar. Şarkı sözleri ve müzik daha karmaşık hale gelir.

Ama hepsi neredeyse aynı gruplardan ilham alır ve Geddy Lee The Who’nun büyük bir hayranı olduğunu söyler. Hatta Pete Townshend’in şimdiye kadar var olan en büyük rock şarkı yazarı olduğunu ekler. Doğal olarak onu 2020’de Classic Rock ile yapılan bir röportajda ‘Who Next’ (1971) seçer.

‘Bu albüm, Rock’n’roll ile ilgili en iyi şeyleri somutlaştırıyor. Harika şarkı yazımı, harika çalış. Hemen hemen her melodi bir klasik’.

‘Who Next’ çıktığında Geddy sadece 18 yaşındadır ve zaten üç yıl boyunca Rush’ın ön adamı ve basçısıdır. Albüm kendisi ve grup arkadaşları için büyük bir etki olur. Hatta prova sırasında birçok şarkı çalarlar.

Aynı konuşmada, hayatının film müziği için “Marşı” olarak “tekrar kanamayacak” seçmiştir.

‘Belki şimdiye kadar kaydedilen en büyük güç akorları. Güç akorunu kim icat etti? Muhtemelen Pete’.

Bu şarkının yanı sıra, ‘Who Next’, “Baba O’riley”, “Bargein”, “The Song is Over”, “Going Mobile” ve “Behind Blue Eyes” gibi birçok klasik parçaya sahipti.

The Who dünya çapında yaklaşık 100 milyondan fazla albüm sattı.

2012’de, Quietus ile yapılan bir konuşmada, ‘Who Next’i över ve bunun tüm zamanların en sevdiği kayıtlarından biri olduğunu söyler. Kanadalı müzisyen, hala bir sanatçı olarak yolunu bulurken önemli bir etki olduğunu ekler. Ayrıca albümün yıllarca pikaptan ayrılmadığını belirttir.

‘Bu kayıtların çoğu yolumu bulmaya başladığım dönemde oldu. Sadece bir müzisyen olarak değil, müziğin neyle ilgili olduğunu keşfettiğim zamanlar. Pete Townsend, benim için tartışmasız nihai rock müzisyeni. Çok basit bir fikir üzerinde genişleyebilir ve başka bir yere götürebilir. Sadece çalışının gücüyle ve ilk heyecanından hiçbirini kaybetmiyor.’

‘Who Next’ yıllarca pikapımı hiç bırakmayan albümlerden biriydi. Benim için yaratıcı zirvelerine dokunan dört harika müzisyenin olduğu albüm. Herhangi bir tür kavramını aşar.’

Geddy Lee, Kanada’da hala gençken birkaç kez konserde yaşayanları görme şansına sahip olur. Hatta vokalist Roger Daltrey’i bir kenara bırakırsanız, tıpkı Rush gibi gerçekten üç parçalı bir grup olduğunu söyler. Ancak, sadece onlarca yıl sonra bir törende kahramanı Pete Townshend ile tanışma şansı bulur.

Geddy Lee için beklenen an 2012’de Classic Rock ile yapılan bir röportajda hatırladığı gibi olur. Tanışma, Townshend’in Des McAnuff ile sahne aldığı Genel Valinin Sahne Sanatları Ödülü’nde gerçekleşir.

‘Kanada’da, Ottawa’daydım. Genel Vali’nin Sahne Sanatları Ödülü olarak adlandırılan şeyi alıyorduk. Harika bir olaydı. O gece sürpriz konuklardan biri Pete Townshend’di. O akşam aynı zamanda bir sanat ödülü kazanan Des McAnuff ile sahne almaya gelmişti.’

‘Konserden sonra Pete’nin soyunma odasına gidip onunla buluşmaya davet edildik. Onunla hiç tanışmadım. Pete Townshend benim gerçek, gerçek kahramanlarımdan biri. Dürüst olmak gerekirse, bu harika şarkıları kim için yazmasaydı sizinle konuşmayacağımı söyleyebilirim.’

‘Olabileceğim en iyi yazar olmak istemem için bana ilham verdiler. Bu yüzden onunla tanıştım, biraz şaşkındım ve harikaydı, konuşması kolaydı. Ama aklımın arkasında kutsal saçmalıklara gidiyordum. Pete Townshend ile tanışmıştım’